استفاده رکن در نماز: اجزاء واجب نماز یا به گونه ای هستند که اگر عمداً و سهواً کم و یا زیاد شوند موجب بطلان نماز می شود که این اجزاء واجب پایه های نماز(ارکان نماز) بوده و بدون آنان نماز را نمی توان دیگر نماز شمرد و دسته ای دیگر چنان هستند که اگر عمداً ترک شوند نماز باطل است ولی چنان چه سهواً ترک شوند به نماز بودن نماز ضربه نمی زنند و با اعمالی خاص می شود(مانند سجده سهو و یا نماز احتیاط) آن را جبران کرد.
استعمال رکن در حج:اصطلاحا به چهار گوشه خانه کعبه رکن می گویند(رکن اسود(محل قرار گرفتن حجرالاسود) ،رکن یمانی(نزدیک شکاف کعبه)،رکن شامی و رکن عراقی)از جمله احکام واجب درباره این ارکان این است که طواف خانه کعبه باید از رکن اسود آغاز و در همان جا پایان پذیرد. استعمال دیگر رکن در حج در بحث وقوف در عرفات است که وقوف رکنی نام دارد یعنی باید در عرفات برای صحیح بودن حج وقوفی رکنی (به گونه ای که بودن صدق کند)داشته باشیم و الا حج صحیح نخواهد بود.
تفاوتی که بین رکن در نماز و رکن در حج وجود دارد این است که در نماز اگر ارکان نماز سهوی هم ترک شوند نماز باطل خواهد بود اما در حج این گونه نیست و به عنوان مثال در وقوف رکنی اگر زائر نتواند به هر دلیلی وقوف رکنی را انجام دهد می تواند در شب وقوف اضطراری به جای آن انجام دهد.
اما استعمال رکن در علم کلام تعبیر دیگر از اصول دین است.
رکن نماز آن است که اگر آن را در نماز به جا نیاوریم و یا کم و زیاد کنیم نمازمان باططل می شود چه عمدا باشد و چه از رو فراموشی.
واجب غیر رکن آن است که اگر عمدا کم و زیاد شود نماز باطل می شود ول اگر از روی فراموشی باشد نماز باطل نمی شود.
احکام نماز:
در این درس و در سهای آینده احکام واجبات یازدهگانه نماز ذکر می شود.
نماز را باید به قصد قربت ببخوانیم یعنی نماز را به قصد انجام فرمان خداوند،آغاز کنیم و تا آخر نماز متوجّه باشیم که چه نمازی م خوانیم و این قصد را حفظ کنیم.
دو نکته مهم:
*به زبان آوردن نیّت لازم نیست بلکه همین که از ابتدا تا آخر نماز بدانیم چه می کنیم و چه نماز م خوانیم کافی است.
*اگر به قصد خودنمایی نماز ببخوانیم نمازمان باطل است.